داستان خلقت انسان

و فقط خدا بود و دیگر هیچ نبود.خدا تنهای تنها بود وبرای پر کردن تنهایی های خود فرشتگان را خلق کرد اما فرشتگان نتوانستند عشق خدا را نسبت به خودشان درک کنند.بنابراین خداوند تصمیم گرفت دلی را خلق کند که لیاقت عشق اورا داشته باشد و بدین ترتیب دلی مجنون عشق خدا خلق شد.خدا به تمام مخلوقت پیشنهاد داد که این دل را بپذیرند و حتی کوه و آسمان ونیز از قبول این امانت الهی سرباز زدند و خدا این بار تصمیم گرفت که موجودی را خلق کند که لیاقت پذیرفتن دلی مملو از عشق خدا را داشته باشد و بدین ترتیب انسان خلق شد و از آن روز تا کنون انسان در همه جا دلی مملو از عشق خدا را با خود حمل میکند.راستی دوست من چقدر این عشق را درون خودت احساس میکنی؟چقدر حرمت دلت را نگه میداری؟راستی آیا کسی را در حریم خدا راه میدهی؟